"İhtiyar Sarı" F. Gibson

 İHTİYAR SARI 

Önceden olurmuş gazete yanı çocuklara kitap hediyeleri şimdilerde hala var mıdır bilinmez ama o zamanın insanlarına çok şey kattıklarını bilseler yapmaya devam ederlerdi bence. Böyle güzel ve anlamlı eserleri okumaya insanları teşvik etmek için güzel bir proje bence. 

Peki ne anlatıyor Gibson. Basit bir gazete yanı eki mi yoksa her okuyanın başka bir ders çıkardığı  eser mi? 

Bana sorarsanız evet bu bir gazete ekinden fazlası. Çok fazlası hem de. Genç bir çocuğun evin erkeği olması sürecini o yetişme sancılarını belki de en etkili en basit şekilde sunmuş bize F. Gibson. Bir çiftlik evinde yaşayan genç, babasının para kazanmak için sılaya gitmesi üzerine evin büyük çocuğu olarak bütün sorumluluğu yüklenir. Kardeşi annesi ve evine sahip çıkmak için çeşitli zorluklarla baş eder. Ekin eker, ineklerini korur. Babasının yaptığı her işi yeri gelir tek başına yapar. Büyük yardımcısı, biricik köpeği Sarı her zaman yanında olup ona kolaylık sağlamaya adar kendini. Gel zaman git zaman köye kuduz gelir ve genç zor durumda kalır. İki ineğini kuduzdan dolayı vurmak zorunda kalmıştır ve ineklerin yakılması gerekir ki başka hayvanlara da bulaşmasın. Annesi ona yardım ederken kurtla karşı karşıya kalır. Sarı, gencin annesini kurttan korur ama kuduz kurt, Sarıyı ısırmadan bırakmaz. Genç delikanlının elinden bir şey gelmez kendi yetiştirdiği el bebek gül bebek büyüttüğü Sarı köpeğini kendi elleriyle öldürür. Yemeden içmeden kesilen gencin babası birkaç gün sonra yanında bir kısrakla sıladan döner. Evladının yaptıklarını duydukça gördükçe gurur duyar çocuğula. Gel gör ki oğlanın hali fenadır ne güler ne huzurla bakar. Bir gün komşunun kızı oğlana bir yavru köpek getirir. Sarı' nın yavrusu olduğunu söyler. Delikanlı başta ısınamaz ama köpeğin hareketleri aynı Sarı gibidir. Bunu gören delikanlının keyfi yerine gelir ve mutlu mesut yaşamaya devam eder. 

Büyümek mi denir ki, yerine başka bir şeyi koymayı kabul etmeye?